آیدین آغداشلو
آیدین آغداشلو (زاده ۸ آبان ۱۳۱۹ در رشت) نقاش، نویسنده، منتقد فیلم و طراح معاصر ایران است. آثار هنری او به خاطر نمایش اندیشه مرگ و خلق کارهای مطرح کلاسیک (سورئال) شناخته شده‌اند. دو مجموعه خاطرات انهدام و سال‌های آتش و برف وی از جمله مهم‌ترین مجموعه هنر نوگرا در ایران به شمار می‌روند.
او مدتی مدیریت امور «دفتر مخصوص شهبانو فرح پهلوی» را بر دوش داشت و به گردآوری هنرهای ایران و جهان در این دفتر کمک کرد.
پس از انقلاب، نامدارترین استاد نقاشی برای نسل سوم نقاشان ایرانی به شمار می‌رود. آیدین آغداشلو، تاکنون تنها دو بار در ایران نمایشگاه تکی برگزار کرده است. نخستین آن در سال ۵۴ در انجمن ایران و آمریکا در تهران بود.
دومین بار در آبان ۹۳ غیر از شمار بسیاری نقاشی‌های نوگرا، از وی صدها نوشته شامل نقد هنری و سینمایی و ... باقی‌مانده است.
آیدین آغداشلو برای مدت کوتاهی نخستین رئیس موزه هنرهای معاصر تهران در آغاز گشایش آن بود. در میان سال‌های ۵۵ تا ۵۷، آغداشلو به گشایش و راه‌اندازی موزه‌های آبگینه و سفالینه در تهران، و موزه‌های کرمان و خرم‌آباد کمک کرد. آغداشلو، اغلب نقاشی‌های خود را با گواش بر روی بوم می‌کشد.
مجموعه نقاشی های او:
خاطرات انهدام، سال‌های آتش و برف، فاجعه آخرالزمان، معما، شفاعت فرشتگان، یادداشت‌های باغ ملک
خاطرات انهدام، سال‌های آتش و برف، فاجعه آخرالزمان، معما، شفاعت فرشتگان، یادداشت‌های باغ ملک
گرافیک
همچنین پوسترهای گرافیکی آغداشلو به شرح زیر است:
همچنین پوسترهای گرافیکی آغداشلو به شرح زیر است:
- شبانه (۱۳۸۳) به کارگردانی امید بنکدار و کیوان علیمحمدی (طراحی صحنه و لباس)
- هبوط (۱۳۷۲) به کارگردانی احمدرضا معتمدی – طراحی پوستر
- کفش های میرزا نوروز (۱۳۶۴) به کارگردانی محمد متوسلیان و نویسندگی داریوش فرهنگ – طراحی پوستر
- حاجی واشنگتن (۱۳۶۱) به کارگردانی علی حاتمی – طراحی پوستر
سبک آغداشلو روش ریزه کاری در نقاشی کلاسیک را بوده است. با تأثیرپذیری از کارهای سالوادور دالی، نقاش فراواقع‌گرای اسپانیایی، به نقاشی با فرمی آزاد پرداخت. این همان شیوه ای بود که او در جوانی با تصویرگری کتاب‌های درسی تاریخ نوشته شده توسط باستانی پاریزی در آن مهارت یافته بود.
پاره ای از زندگی شخصی
آغداشلو در سال ۱۳۵۱ با پری وزیری‌تبار "هنرپیشه تئاتر و سینما که با نام هنری شهره آغداشلو شناخته شده است" ازدواج کرد.
ازدواج آن‌ها تا سال ۱۳۵۹ ادامه داشت، تا آنکه این دو از هم جدا شده، و شهره ایران را ترک کرد. آیدین مجدداً در سال ۱۳۶۰ با فیروزه اطهاری (دانش‌آموخته معماری)، ازدواج کرد و صاحب یک دختر و یک پسر به نام‌های تکین (۱۳۶۱) و تارا (۱۳۶۶) شد. خانواده وی در سال ۱۳۸۰ به کانادا مهاجرت کردند. دختر وی، در شهر تورنتو رشته روزنامه‌نگاری را فرا گرفت و در رسانه‌هایی چون بی‌بی‌سی فارسی و من و تو ۱ به فعالیت پرداخت. بیشتر وقت خود را در آتلیه شخصیش سپری می‌کند. این آتلیه محل کار او بر روی نقاشی‌ها هنری و نیز محل نگهداری ظروف و اشیای قدیمی است. او همواره در هنگام کار به موسیقی گوش می‌کند، چرا که به گفته‌اش «بدون موسیقی اصلاً نمی‌تواند کار کند.»
از جمله جوایز و افتخارات آیدین آغداشلو، "نشان هنر و ادب شوالیه فرانسه" دریافت کرد.
آغداشلو در سال ۱۳۵۱ با پری وزیری‌تبار "هنرپیشه تئاتر و سینما که با نام هنری شهره آغداشلو شناخته شده است" ازدواج کرد.
ازدواج آن‌ها تا سال ۱۳۵۹ ادامه داشت، تا آنکه این دو از هم جدا شده، و شهره ایران را ترک کرد. آیدین مجدداً در سال ۱۳۶۰ با فیروزه اطهاری (دانش‌آموخته معماری)، ازدواج کرد و صاحب یک دختر و یک پسر به نام‌های تکین (۱۳۶۱) و تارا (۱۳۶۶) شد. خانواده وی در سال ۱۳۸۰ به کانادا مهاجرت کردند. دختر وی، در شهر تورنتو رشته روزنامه‌نگاری را فرا گرفت و در رسانه‌هایی چون بی‌بی‌سی فارسی و من و تو ۱ به فعالیت پرداخت. بیشتر وقت خود را در آتلیه شخصیش سپری می‌کند. این آتلیه محل کار او بر روی نقاشی‌ها هنری و نیز محل نگهداری ظروف و اشیای قدیمی است. او همواره در هنگام کار به موسیقی گوش می‌کند، چرا که به گفته‌اش «بدون موسیقی اصلاً نمی‌تواند کار کند.»
از جمله جوایز و افتخارات آیدین آغداشلو، "نشان هنر و ادب شوالیه فرانسه" دریافت کرد.
بدون دیدگاه